گزارش اختصاصی | آخرین مأموریت شهید استحکامی در حلب؛ «می‌دانم که برنمی‌گردم»

به گزارش ایثارنیوز، شهید محمد استحکامی جهرمی در ۱۴ تیرماه سال ۱۳۶۲، مصادف با شب بیست‌وسوم ماه مبارک رمضان، در خانواده‌ای مذهبی در جهرم چشم به جهان گشود. دوران ابتدایی خود را در دبستان شهید طالقانی و مقطع راهنمایی را در مدرسه شهید سلیمی گذراند و در تمام دوران تحصیل، به اخلاق نیک و رفتار مؤدبانه‌اش شناخته می‌شد.
او در دبیرستان نیک‌ذات رشته کامپیوتر را برگزید و پس از دریافت مدرک فنی، خدمت سربازی خود را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جهرم گذراند. پس از اتمام خدمت، در تیپ المهدی (عج) استخدام شد و یازده سال از عمرش را در مسیر خدمت به انقلاب سپری کرد.

در سال ۱۳۸۵ ازدواج کرد و حاصل این ازدواج، دو فرزند پسر به نام‌های امیرعلی و رضا است. همسر شهید، طاهره غلامعلی شاهی، از آرامش و متانت محمد می‌گوید و او را انسانی ساده‌زیست، مقید به خمس، و دلسوز دیگران توصیف می‌کند. او می‌گوید: «هر زمان که سال خمسی می‌رسید، حتی حبوبات داخل کابینت را هم حساب می‌کرد و خمس مالش را می‌داد.»

محمد در رفتار با خانواده‌اش صبور و مهربان بود. صدای بلندش را هیچ‌کس نشنید و همیشه آرام سخن می‌گفت. در مأموریت‌های مختلف شرکت داشت اما از جزئیات کارهایش سخن نمی‌گفت. پیش از اعزام به سوریه، آرامشی عجیب در چهره‌اش دیده می‌شد. همسرش می‌گوید: «می‌دانستم که اگر برود، دیگر برنمی‌گردد. خودش هم یقین داشت که این سفر، سفر آخر است.»

در وصیت‌نامه‌اش نوشته بود: «پیرو ولایت فقیه باشید تا اسلام ضربه نخورد. مطمئن باشید خدا دین خود را به واسطه حجتش بر زمین محافظت می‌کند و حجت خدا که امام زمان (عج) است، به دست نائب برحقش، مقام معظم رهبری، جامعه را هدایت می‌کند.» او شهادت را نعمتی می‌دانست که به بندگان خاص خدا عطا می‌شود و می‌نوشت: «اگر شهید نشدیم، لاجرم باید مرد؛ چه بهتر که انسان خون خود را در راه دین خدا فدا کند.»

به گفته همسر شهید، ازدواج آن‌ها به‌صورت سنتی صورت گرفت و علاقه میان‌شان با سادگی و صفا همراه بود. در دوران عقد، در نخلستان‌های جهرم عکس‌های دونفره می‌گرفتند و به قول خودش «عاشقانه زندگی می‌کردند». در تلفن همراهش نام همسرش را «عاشقانه من» ذخیره کرده بود.

او در  ۲۷ مهرماه سال ۱۳۹۴ برای دفاع از حرم حضرت زینب (س) عازم سوریه شد و در نبرد با گروهک‌های تکفیری در منطقه عبطین، حومه حلب، در سن ۳۲ سالگی به شهادت رسید. پیکر پاکش در عصر روز تاسوعا در گلزار شهدای رضوان جهرم آرام گرفت؛ همان‌گونه که خود در وصیت‌نامه‌اش خواسته بود تا با لباس رزم دفن شود.